Buurderij

Steeds meer mensen willen (ook) producten uit hun eigen buurt. Ze willen weten waar groenten gekweekt werden, wat er in de vleesbereiding zit... Buurt en boerderij zien gemeenschappelijke belangen.

Neen, u heeft geen tikfout opgemerkt. Buurderij is een samenvoeging van buurt en boerderij. Het idee erachter is simpel, legt initiatiefnemer Alain Spinnoy uit. "We willen het contact tussen producenten en consumenten versterken". Concreet wil Boeren & Buren, zoals zijn project gedoopt is, dat doen door die consumenten online hun fruit, groente, zuivel en vlees te laten bestellen. Die bestellingen worden vervolgens klaargemaakt door de kwekers en verwerkers en kunnen op een vastgelegde weekavond aan hun standje opgehaald worden. "Van het veld op het bord", zo verduidelijkt Spinnoy.

Boeren & Buren komt niet uit de lucht vallen. In Wallonië en Brussel zijn er onder de naam La Ruche Qui Dit Oui al enkele tientallen 'buurderijen'. En er zijn gelijkaardige projecten in andere Vlaamse steden. Zo is er bijvoorbeeld Fermet, een onlineboerenmarkt in Antwerpen, Gent en Leuven. Ook daar willen de initiatiefnemers op dezelfde manier de verloren band tussen kweker en klant herstellen.

Spinnoy: "Mensen willen weten wat ze eten. Je ziet dat ze op allerlei manieren teruggrijpen naar het authentieke en het lokale." Het kadert volgens hem binnen de trend van de korte keten. "Het idee is dat je een aantal schakels in de voedselketen schrapt, zodat de afstand kleiner wordt en het contact groter. Op dat laatste willen we heel erg inzetten. Het gaat niet alleen om de producten, het sociale gegeven is minstens zo belangrijk."

Citroenen uit Sicilië

Hans Dagevos, Nederlands voedingssocioloog, ziet het succes van dit soort initiatieven nochtans niet enkel verklaard door het ongenoegen over een erg geïndustrialiseerde en ondoorzichtige voedselwereld. "Eten is evengoed een spiegel. Hiermee zeg je aan je tafelgenoten, vrienden, familie wie je bent. Wie met lokale en artisanale producten kookt, laat zien dat hij of zij niet voor zomaar om het even wat kiest. Je staat voor kwaliteit, voor originaliteit, voor bepaalde waarden en daarmee onderscheid je je van een andere groep."

Die kwaliteit, die originaliteit en die waarden worden trouwens niet per se om de hoek gezocht, het kan evengoed verder. In een kleine Siciliaanse gemeente bijvoorbeeld. In Brussel laat een groep van enkele tientallen gezinnen een keer per maand een vrachtwagen vanuit San Gregorio di Catania naar Drogenbos komen met kratten appelsienen, citroenen en olijfolie. Ana Lerriut schaarde zich een jaar geleden mee achter het plan. "Samen met een zevental moeders, onder wie enkele Italiaanse, wilden we goede en eerlijke waar. Die vonden we bij Le Gallini Felici, een biologisch boerderijtje." Over de afstand maalt ze niet. "De kwaliteit staat altijd voorop. Voor mijn appels ga ik bijvoorbeeld wel naar Belgische boeren."

Geen concurrentie voor supermarkt

Dagevos is er zeker van dat deze trend zich nog voortzet. "Die hang naar authenticiteit en duurzaamheid komt niet alleen vanuit de consument, maar evenzeer vanuit de producent. Die begint ook steeds beter door te hebben dat hiervoor een markt is." Supermarkten moeten niet vrezen, meent hij. "Uiteindelijk gaat het toch maar om een beperkt gamma aan producten dat door relatief kleine spelers wordt aangeboden." En bijkomend: er zijn ook grenzen aan dit soort projecten. "Het moet charmant en uniek blijven. Zodra het alledaags wordt, ben je een deel van je consumenten weer kwijt."

Lees verder: